درمان آب آوردن زانو - مجله ویراپارس

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

آب آوردن زانو و یا افیوژن زانو عارضه ای است که با تجمع مایعات اضافی در مفصل زانو معین می گردد. این عارضه موجب تورم و یا التهاب زانو می گردد. به وسیله این مقاله از گزینه های درمانی آن اطلاع یافته و در مقاله ای تحت اسم علل و علائم آب آوردن زانو به عواملی که می توانند موجب افیوژن زانو شوند، پرداخته ایم.

تمریناتی که موجب تقویت ماهیچه های ران می شوند می توانند به جلوگیری از بروز مسائل زانو یاری کنند، به این دلیل که عضلات قوی ران می توانند مفصل زانو را تقویت نموده و تکیه گاه بهتری برای آن باشند.

اما بعضی عوامل مانند آسیب دیدگی، عفونت، یا بعضی بیماریها می توانند موجب فراوری بیش از حد مایع سینوویال شوند. پس از وارد آمدن آسیب و یا تروما به مفصل زانو، بدن سعی نموده این مفصل را با مایع محافظ احاطه نموده که در نتیجه به افیوژن زانو منجر می گردد.

تشخیص و درمان

تشخیص

از آنجا که افیوژن زانو می تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد گردد، معین دلیل یا علل زمینه ای آن به منظور اطمینان از درمان مناسب و سرعت در بهبودی از اهمیت زیادی برخوردار است. چندین آزمایش جهت تشخیص دلیل زمینه ای علل آب آوردن زانو انجام می گردد که در ذیل شرح داده می شوند.

اشعه ایکس: به منظور رد احتمال ترک خوردگی، پارگی و یا شکستگی و در رفتگی استخوان از بیمار اشعه ایکس گرفته می گردد.

تصویربرداری به روش تشدید مغناطیسی (MRI): ام.آر.آی معمولاً زمانی انجام می گردد که اشعه ایکس پیروز به تشخیص دلیل اصلی تورم نگردد. این روش اساساً به تشخیص صدمات وارده به تاندون و رباط یاری نموده که در روش اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند.

سونوگرافی: سونوگرافی جهت ارزیابی درد مفاصل و تورم انجام می گیرد. این آزمایش به تشخیص ورم مفاصل، و بعلاوه اختلالات تاندونها و رباط ها یاری می نماید.

آزمایش خون: آزمایش خون معمولاً برای تشخیص وجود عفونت، اختلال خونریزی و بیماری لایم انجام می گردد. این آزمایش به تشخیص عوارضی مانند آرتریت روماتوئید و بعلاوه نقرس یاری می نماید.

آسپیریشن مفصل: بعلاوه تحت اسم آرتروسنتز شناخته شده که در آن نمونه ای از مایع تجمع یافته در مفصل زانو یا اطراف آن را خارج نموده و سپس به منظور تشخیص وجود خون، باکتری، و کریستال مورد آنالیز قرار می دهند.

آرتروسکوپی: آرتروسکوپی به منظور آنالیز داخل مفصل زانو انجام می گردد. این روش شامل قرار دادن یا فرو بردن یک لوله کوچک نورانی با یک آرتروسکوپ (نوعی ذره بین) به وسیله یک برش کوچک ایجاد شده بر روی زانو است.

درمان

بسته به علل زمینه ای یا اصلی، درمان افیوژن زانو یا آب آوردن زانو می تواند به طور قابل توجهی تفاوت داشته باشد. جهت درمان علائم، داروهای بدون احتیاج به نسخه معمولاً به وسیله پزشکان تجویز می گردد. چنانچه پیروز به تسکین نشوند، آنگاه داروهای قوی تری می توانند جهت تسکین درد تجویز شوند.

همانطور که قبلاً ذکر شد، آزمایش خون و آسپیریشن زانو به منظور تشخیص وجود عفونت انجام می گردد. چنانچه وجود عفونت مورد تأیید نهاده شد، آنگاه می تواند با آنتی بیوتیکهای مناسب درمان گردد.

داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) بعلاوه می توانند جهت کاهش تورم و سفتی مرتبط با تجمع مایع در زانو تجویز شوند. کورتیکواستروئیدها دسته دیگری از داروهایی هستند که می تواند جهت درمان افیوژن زانو، خصوصاً چنانچه التهاب شدید بوده و به داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی پاسخ داده نشده باشد، مورد استفاده قرار گیرند. اما این داروها ممکن است عوارض جانبی چندی ایجاد نموده است که بعضی از آنها می توانند بسیار شدید باشند.

چنانچه نقرس و نقرس کاذب مسبب تجمع مایع در مفصل زانو باشند، پزشک شما می تواند کلشی سین همراه با تزریق کورتیکواستروئید و NSAID را تجویز نماید. آلوپورینول یا پروبنسید از جمله داروهایی هستند که می توانند به کاهش فراوری اسید اوریک در بدن یاری کنند. بنابراین این داروها می توانند به جلوگیری از افیوژن زانو مرتبط با نقرس یاری کنند.

تجمع زیادی از مایع، همراه با التهاب شدید ممکن است به آسپیریشن زانو احتیاج داشته باشند. بنابراین آسپیریشن زانو نه تنها در آزمایش تشخیصی مورد استفاده قرار می گیرد، بلکه یک گزینه درمانی برای افیوژن زانو به شمار میرود. همانطور که پیش از این اسم شد، این روش شامل خارج ساختن مایع تجمع یافته اطراف مفصل زانو است. پزشکان گاهی اوقات می توانند تزریق کورتیکواستروئید را پس از برداشتن مایع اضافی از مفصل زانو و در صورت شدید بودن ماهیت التهاب تجویز کنند.

آرتروسکوپی و یا جراحی آرتروسکوپیک زانو گزینه درمانی دیگری است که در آن نوعی ابزار جراحی تحت اسم آرتروسکوپ جهت آنالیز مفصل زانو مورد استفاده قرار می گیرد. این ابزار بعلاوه می تواند جهت ترمیم و برداشتن بافتهای آسیب دیده موجود در مفصل زانو بکار برده گردد.

چنانچه تمام این گزینه های درمانی پیروز به رفع نمودن این عارضه نشوند، و چنانچه ایستادن و یا تحمل وزن بر روی مفصل زانو غیر ممکن گردد، آنگاه جراحی جایگزینی زانو ممکن است لازم به انجام باشد.

درمانهای خانگی

اگر دچار افیوژن زانو شده اید، می توانید به منظور کاهش درد و تورم همراه با آن، درمانهای خانگی ذیل را انجام داده و یا تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد نمایید.

☑ به منظور تسریع در فرایند بهبودی، به مفصل زانوی خود استراحت دهید. از انجام فعالیتهای حمل وزنه تا آنجا که ممکن است خودداری کنید.

☑ سرما درمانی و یا استفاده از یخ بر روی زانوی آسیب دیده می تواند به کاهش تورم ناشی از افیوژن زانو یاری کند. برای آنکه تأثیر آن را بیشتر کنید، می توانید از کیسه یخ (حوله یخ یا سبزیجات یخ زده) به مدت حدوداً 15 تا 20 دقیقه پس از هر 2 تا 4 ساعت بهره ببرید.

☑ بالا بردن زانو یا بلندی می تواند بعلاوه فشار وارد شده بر روی مفصل زانو را کاهش داده و خون را به قسمت بالایی بدن بازگرداند. زانوی آسیب دیده بایستی با استفاده از قرار دادن چند بالش در زیر پا، بالاتر از سطح قلب قرار گیرد.

☑جهت محافظت از مفصل زانو در برابر آسیب بیشتر، از عصا و یا تجهیزات پیاده روی بهره ببرید. تجهیزات پیاده روی همانند عصا به از بین بردن فشار از مفصل زانو در حین پیاده روی یاری می کنند. زانوبند هم می تواند جهت حفاظت و نگه داشتن زانو مورد استفاده قرار گیرد.

افرادی که احتمال زیادی در آنها می رود که دچار افیوژن زانو شوند بایستی مراقب بیماری بوده و هرگونه مشکل پیش آمده برای زانو را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهند. در مورد دارو و درمان، توصیه های پزشک خود را دنبال نموده و از خود درمانی بپرهیزید.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته گردد.

منبع: راسخون