کاهش التهاب ناشی از ام اس با یاری سلول های ایمنی روده - مجله ویراپارس

به گزارش خبرنگاران و به نقل از گیزمگ، شاید درک ارتباط میان روده و التهاب مغز، یکی از هیجان انگیزترین موضوعات جدید در حوزه پژوهش پزشکی باشد. آنالیز جدید پژوهشگران دانشگاه تورنتو (UToronto) و دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو (UCSF)، با ارائه بینش جدیدی در مورد ارتباط روده و مغز نشان می دهد که شاید روده، منبع سلول های ایمنی باشد که التهاب مغز را در بیماری ام اس کاهش می دهند.

براساس این پژوهش جدید، سلول های پلاسمای موجود در روده می توانند پادتن هایی موسوم به ایمنوگلوبولین ای (IgA) فراوری نمایند. ایمونوگلوبولین ها، دسته ای از مولکول های زیستی هستند که در سیستم ایمنی فعالیت می نمایند. سلول های پلاسمای ایمنوگلوبولین ای، توانایی حرکت از روده به سیستم عصبی مرکزی و کاهش التهاب عصبی مرتبط با ام اس را دارند.

پژوهشگران با آنالیز نمونه مدفوع بیماران دریافتند سطح ایمنوگلوبولین ای هنگام فعال بودن التهاب ناسی از ام اس، پایین تر است. همچنین در آنالیز روی موش ها معین شد افزایش سلول های پلاسمای ایمنوگلوبولین ای، به مقاومت در برابر التهاب مغزی ناشی از ام اس منجر می گردد. این نتایج نشان می دهند می توان با یاری این مکانیسم که منشا آن در روده است، التهاب مغزی مربوط به ام اس را تعدیل کرد.

سرجیو بارانزینی (Sergio Baranzini)، از نویسندگان این پژوهش گفت: ایمنوگلوبولین ای، 80 درصد پادتن های بدن را تشکیل می دهد اما عملکرد دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. کشف این موضوع که سلول های فراورینماینده ایمنوگلوبولین ای می توانند از روده به مغز حرکت نمایند، راه جدیدی را در آنالیز بیماری های مربوط به التهاب عصبی نشان می دهد و می تواند گامی به سوی ارائه درمان های جدید برای تعدیل یا توقف ام اس و اختلالات مربوط به آن باشد.

این پژوهش جدید بیش از ارائه پاسخ، سوالاتی را در مورد سلول های ایمنی روده، پدید آورده است. پژوهشگران هنوز از وجود باکتری خاصی در فراوری این سلول ها و یا نقش میکروبیوم روده در شروع بیماری های التهاب عصبی روده مطمئن نیستند. آنها قصد دارند این پژوهش را برای یافتن نتایج بالینی در مورد ام اس ادامه دهند.

جن گومرمان (Jen Gommerman)، از نویسندگان این پژوهش گفت: اگر ما بتوانیم واکنش این سلول ها را درک کنیم، ممکن است از عهده درمان ام اس با تعدیل میکروب های روده نیز برآییم. این راه، بسیار ساده تر از رساندن دارو به مغز است.

نتایج این پژوهش، در مجله Cell به چاپ رسید.