فشار حداکثری و رویکرد اول آمریکای ترامپ؛ استراتژی بی نتیجه در عرصه سیاست خارجی - مجله ویراپارس

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، روزنامه تاگس شاو آلمان در مطلبی به عواقب رویکرد ترامپ در عرصه سیاست خارجی پرداخته و نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در عرصه سیاست خارجی بر شعار اول آمریکا و استراتژی فشار حداکثری تاکید دارد و فرقی نمی نماید که این سیاست در قبال ایران، کره شمالی و یا ونزوئلا در پیش گرفته گردد اما تا به حال نتیجه ای نداشته است.

در ادامه این مطلب آمده است: اینکه در عرصه سیاست خارجی امور برای آمریکا خوب پیش نمی رود مسئله ای است که دونالد ترامپ آن را انکار می نماید و با علاقه زیاد به وعده های انتخاباتی اجرا شده خود اشاره می نماید.

ترامپ در عرصه سیاست خارجی به توافق هسته ای با ایران، توافق آب و هوای پاریس و همچنین توافق تجارت آزاد با اروپا که توسط سلفش اوباما در پیش گرفته شده بود خاتمه داد.

چارلز کوپچان، استاد روابط بین الملل دانشگاه جورج تاون که به عنوان کارشناس مسائل اروپا برای اوباما در کاخ سفید کار می کرد در این باره که سیاست فشار حداکثری ترامپ محکوم به شکست است ابراز نگرانی نموده است.

ریچارد هاس، از سیاستمداران عرصه سیاست خارجی دولت جرج بوش که در حال حاضر ریاست اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا را بر عهده دارد هم با دید انتقادی به سیاست های ترامپ در قبال ایران، کره شمالی و ونزوئلا می نگرد و بر این باور است که سخنوری های ترامپ در این راستا هیچ نتیجه ای ندارد.

ریچارد هاس و چارلز کوپچان در این باره با هم اتفاق نظر دارند که ترامپ تمایل به انزواگری دارد و نمی خواهد آمریکا را وارد جنگ های جدید کند.

اما زمانی که ترامپ توسط کشورهای دیگر تحریک می گردد می خواهد قاطعانه واکنش نشان دهد و به زعم سناتور دموکرات آمریکایی کریس کوونز این تناقض و غیر قابل پیش بینی بودن در سیاست خارجی ترامپ جای انتقاد دارد.

وی در این باره گفته است که ترامپ از توئیتربرای ایراد کلمات قدرتمندانه استفاده نموده و خطر درگیری ها را از جمله با کره شمالی تشدید می نماید و سپس به دلیل دریافت بعضی نامه های خوشایند ناگهان 180 درجه تغییر می نماید.

در ادامه این مطلب آمده است که استراتژی ترامپ در عرصه سیاست خارجی دائمی و طولانی مدت نیست. در مناقشات با ایران مثلا پیغام های ترامپ به صورت روزانه تغییر می نماید؛ یک بار او ایران را تهدید به نابودی می نماید و سپس آرام می گیرد، او خواستار جنگ نیست.

چارلز کوپچان، جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ را به عنوان بخشی از مسئله می بیند. به گفته وی جان بولتون یک افراط گرا است که اغلب راه چاره های نظامی را توصیه می نماید. از این رو کوپچان درباره بحران ایران بسیار نگران است.

ریچارد هاس جمهوری خواه هم به ترامپ توصیه می نماید که در نیمه دوم دوران ریاست جمهوری خود توئیت های جنگ طلبانه خود را کنار گذاشته و توافقات واقع بینانه را جایگزین درخواست های حداکثری کند.

ساده تر این طور می توان گفت که ترامپ به عنوان رئیس جمهور نمی خواهد در جایگاهی قرار گیرد که تسلیم گردد بلکه می خواهد همواره به عنوان پیروز، علایق آمریکا را پیش برده و فرقی نمی نماید که در مقابل او دوستانش قرار گرفته باشند و یا دشمنانش.