جلوگیری از پارکینسون با داروی سرطان! - مجله ویراپارس

به گزارش خبرنگاران و به نقل از گیزمگ، Tasquinimod به عنوان یک داروی امیدوارنماینده در مبارزه با تومورهای جامد(solid tumors) شناخته شده و از آن برای درمان سرطان پروستات استفاده می گردد.

اخیرا پژوهشگران دانشگاه آکسفورد در آزمایش های بالینی خود دریافتند، tasquinimod به خوبی توسط بدن پذیرفته می گردد و حتی می تواند در جلوگیری از بیماری پارکینسون نیز موثر باشد.

بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون(James Parkinson) در سال 1817 میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت.

این بیماری همان لرزش پارکینسون بر اساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری معین می گردد. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل این چهار علامت اصلی را تشکیل می دهند.

در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولاً در یک طرف بدن وجود دارد و احتیاجی نیز به درمان ندارد اما با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان می نماید یا چیزی را برای کنترل ارتعاش مدام در دست می گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزش های شدید اندام به ویژه به هنگامی که می خواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.

تیم تحقیقاتی دانشگاه آکسفورد ابتدا سلول های پوستی را از بیماران مبتلا به پارکینسون نادر ژنتیکی گرفته و آنها را به نوعی از سلول های بنیادی شناخته شده به نام سلول های بنیادی چندتوان القا شده(iPS) تبدیل کردند. سپس پژوهشگران سلول های مغزی را در شرایط آزمایشگاهی رشد دادند و پیشرفت بیماری را آنالیز کردند.

پژوهشگران متوجه شدند که نکته اصلی ممکن است به دلیل خطا در عملکرد یک پروتئین شناخته شده به عنوان HDAC4 باشد. هنگامی که این اتفاق می افتد، این پروتئین آغاز به سرکوب برخی از ژن ها، که در تخریب سلول های مغزی برای تنظیم چرخه طبیعی پروتئین ها نقش دارند، می نمایند. این به آن معنی است هنگامی که آن پروتئین ها در سلول ها ایجاد می گردد، می توانند به درمان بیماری پارکینسون و بیماری های مرتبط با آن نظیر آلزایمر یاری نمایند.

Tasquinimod پروتئین HDAC4 را مسدود می نماید و این به آن معنا است که ژن های کلیدی خاموش نیستند و به طور موثر در جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر هستند.

ریچارد واد-مارتینز(Richard Wade-Martins)، نویسنده اصلی این پژوهش گفت: ما فکر می کنیم که حذف این ژن ها در سلول های مغزی می تواند در آسیب و مرگ سلولی که در پارکینسون اتفاق می افتد، نقش مهمی داشته باشد. پیدا کردن راهی برای توسعه داروی جدید می تواند راهی امیدوار نماینده برای توسعه درمان های جدید باشد.

این مطالعه تاکنون تنها بر روی 10 بیمار مورد آزمایش قرار گرفته است، بنابراین برای آنکه به یک گزینه درمان مناسب تبدیل گردد پژوهشگران باید آزمایش های بیشتری را انجام دهند.

یافته های این مطالعه در مجلهCell Stem Cell منتشر شد.