خطرناک ترین باند های فرودگاه جهان
به گزارش مجله ویراپارس، خبرنگاران - ترجمه از الهام مظفری: فکر می کنید آنقدر شجاع باشید که روی این باند های خطرناک فرود بیایید؟ بیاییم صادق باشیم: برخی وقت ها سفر کردن واقعا نگران کننده است. پرواز با برخی هواپیما ها و فرود آمدن در برخی فرودگاه ها واقعا خطرناک و ترسناک است، به خصوص اگر ترس از پرواز داشته باشید. اگر شما هم فوبیای پرواز دارید بهتر است از این باند ها همیشه دور بمانید.
فرودگاه سوالبارد، نروژ
اگر بدانید در نروژ فرودگاهی هست که روی یخ ساخته شده، چه احساسی به شما دست می دهد؟ باور نمی کنید؟ حالا کاری می کنیم که اصلا باور نکنید. زیر باند های این فرودگاه نهر هایی هست که آب کوه ها در آن جریان دارند! حالا بهتر هم می شود، چون به خاطر فقدان چراغ در باند های این فرودگاه، پرواز فقط در روز امکانپذیر است. اگر هوا زودتر تاریک شود و مجبور باشید در این فرودگاه فرود بیایید، فقط دعا به کمکتان خواهد آمد.
فرودگاه بین المللی ولینگتن، نیوزیلند
فرود آمدن در این فرودگاه بسیار خطرناک است. دلیل آن هم بسیار ساده است. فقط یک باند بسیار کوتاه دارد که از هر طرف به آب های آبی کریستالی ختم می شود. باوجود اینکه این باند جای بسیار خطرناکی برای فرود هواپیماست، منظره فوق العاده ای دارد که آن را یکی از زیباترین فرودگاه های جهان می کند.
فرودگاه بین المللی سن دیگو، ایالات متحده
فرودگاه بین المللی سن دیگو یکی از شلوغ ترین فرودگاه های تجاری آمریکاست. ورود به فرودگاه از ضلع جنوبی و شرقی به خاطر کوهستان امکانپذیر نیست. همچنین مرز مکزیک در جنوب آن واقع شده است. یعنی هواپیما ها مجبورند از ضلع غربی هم وارد و هم خارج شوند که مجبورند به سختی از کنار هم عبور کنند.
فرودگاه آگاتی، هند
این فرودگاه در محاصره اقیانوس هند است و شما را می ترساند که چه می شود اگر هنگام فرود اشتباهی رخ دهد یا اگر خلبان به فضایی بیشتری برای به پرواز برخاستن نیاز داشته باشد. فرودگاه 1200 متری آگاتی آنقدر کوچک است که شبیه قسمتی از یک باند بزرگتر است که نیمی از آن در دریا محو شده است.
فرودگاه بین المللی ساوانا/هیلتون هد، ایالات متحده
در این فرودگاه چیز واقعا عجیب و ترسناکی وجود دارد. روی باند فرودگاه دو قبر متعلق به مالکان قبلی زمین فرودگاه وجود دارد. آن ها وصیت کرده بودند اینجا دفن شوند.
فرودگاه نارسارسواک، گرینلند
فرود آمدن در این فرودگاه دورافتاده با طبیعت زیبا تجریه شگفت انگیز و در عین حال ترسناکی است. بی شک برای خلبانان، یک تجربه کابوس وار است. برای فرودآمدن در این فرودگاه باید روی یک آبدره پرواز کنید در حالیکه خطر آشفتگی شدید و بادها همه چیز را خطرناک تر می کنند.
فرودگاه بین المللی کانسای، ژاپن
جزیره مصنوعی کانسای 4 کیلومتر طول و 2.5 کیلومتر عرض دارد و می گویند آنقدر بزرگ است که از فضا دیده می شود. از نظر مهندسی، این فرودگاه یکی از جالبترین های جهان است. اما زلزله های مکرر، گردباد های قوی و بستر ناپایدار دریا این شاهکار مهندسی را یکی از خطرناک ترین فرودگاه های جهان می کند.
فرودگاه بین المللی دون موئنگ، تایلند
این فرودگاه بسیار فریبنده است. ابتدا متوجه هیچ چیز عجیبی در آن نمی شوید. اما اگر بیشتر دقت کنید، متوجه عجیب ترین چیز ممکن می شوید. درست در وسط دو باند فرودگاه، یک زمین گلف با 18 سوراخ وجود دارد؛ بنابراین این فرودگاه نه تنها خطرناک ترین جا برای گلف بازها، بلکه یکی از عجیبترین فرودگاه هاست.
فرودگاه پارو، بوتان
با وجود اینکه هزاران خلبان در جهان وجود دارند، تنها هشت خلبان واجد شرایط فرود آمدن در این فرودگاه هستند. این فرودگاه هیمالیایی 2.4 کیلومتر بالاتر از سطح دریاست و با قله های تیزی احاطه شده که تا 5.5 کیلومتر ارتفاع دارند. حالا تصور کنید که باند فرودگاه تنها 2 کیلومتر طول دارد. بیشتر مسافرانی که به این فرودگاه کوچک پرواز می کنند، معمولا دارو های آرامبخش می خورند.
فرودگاه کای تاک، هنگ کنگ
بسیاری از خلبانان این فرودگاه را ترسناک ترین فرودگاه جهان می دانند. شاید به همین دلیل بود که در سال 1998 بسته شد. باد های مخالف قوی و کوه های اطراف به دشواری های فرود در این فرودگاه می افزایند.
فرودگاه بین المللی بارا، اسکاتلند
فرودگاه بین المللی بارا واقعا منحصر به فرد است و تنها فرودگاه جهان است که پرواز های برنامه ریزی شده از ساحل به عنوان باند فرودگاه استفاده می کنند. این ساحل سه باند دارد که به شکل مثلث قرار گرفته اند.
فرودگاه کونگونیاس، برزیل
آنچه این فرودگاه را خطرناک کرده این است که تنها 8 کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد. بیشتر شهر های بزرگ فرودگاه های خود را به دلایل ایمنی چندین کیلومتر دور از شهر می سازند. در نتیجه همه فرود های این فرودگاه یک چالش است. حتی می گویند خلبانان بعد از فرود آمدن مقدار زیادی الکل مصرف می کنند تا اعصابشان آرام شود.
فرودگاه گیسبورن، نیوزیلند
این فرودگاه می تواند عجیب ترین و خطرناک ترین فرودگاه جهان باشد. چرا؟ چون راه آهن پالمرستون گیسبورن درست از وسط باند اصلی فرودگاه رد می شود. بله درست خواندید. ناظران ترافیک هوایی باید فراز و فرود هواپیماها را با حرکت قطار ها هماهنگ کنند. این راه آهن به خاطر خسارت طوفان بسته شد، اما فرودگاه هنوز باز است و کار می کند.
فرودگاه لوکلا، نپال
این فرودگاه کوچک در شهر لوکلا در نپال خطرناک ترین فرودگاه جهان به حساب می آید. این فرودگاه در ارتفاع 2900 متری واقع شده است. یک طرف باند فرودگاه کوه های بلند و طرف دیگر آن دره ای با بیش از هزار متر عمق واقع شده است.
فرودگاه کورشول، فرانسه
فرودگاه کورشول یکی از خطرناک ترین فرودگاه های جهان است. با این وجود، افراد فوق ثروتمندی که می خواهند در کریسمس اسکی کنند، خودشان را به خطر می اندازند. برای رسیدن به آنجا، باید هواپیما را از میان کوه های آلپ فرانسه هدایت کرد تا در نهایت یک فرود ترسناک را تجربه کنید. بانداین فرودگاه حدود 500 متر طول دارد.
فرودگاه بین المللی قدیمی ماریسکال سوکره، اکوادور
این فرودگاه بین المللی قدیمی حتی برای مجرب ترین خلبانان هم مثل یک کابوس است. این فرودگاه مرتفع در قلب پایتخت پرجمعیت اکوادور واقع شده است. واقعیتی که عوامل خطر را افزایش می دهد. علاوه بر این، مناطق کوهستانی، آتشفشان های فعال و مه فرود آمدن روی آن را یک ماموریت نسبتا غیرممکن می کند. در نهایت این فرودگاه بسته شد و در سال 2013 فرودگاه جدید ماریسکال سوکره جایگزین آن شد.
فرودگاه بین المللی تونکنتین، هندوراس
باند این فرودگاه بین المللی در یک روستای کوهستانی واقع شده است. اما این تنها مشکل نیست. راه ورود و خروج آن یکی است. با وجود همه این عوامل خطرناک، هواپیماهای بیشماری مثل بوئینگ 757 هر روز روی آن فرود می آیند و پرواز می کنند.
فرودگاه بین المللی جبل الطارق، جبل الطارق
شاید این فرودگاه در نگاه اول عادی به نظر برسد، نگاه دقیق تر نظرتان را تغییر می دهد. بی شک، استثنایی ترین ویژگی این فرودگاه این است که باند اصلی خیابان اصلی شهر را قطع می کند. درست حدس زدید. هربار که یک هواپیما می خواهد فرود بیاید یا اوج بگیرد، وسایل نقلیه شهر باید متوقف شود.
فرودگاه مادیرا، پرتغال
مادیرا به دو دلیل مشهور است: زادگاه کریستین رونالدو و فرودگاه بین المللی. متاسفانه این در مورد فرودگاه داخلی آن صدق نمی کند. با اینکه باند این فرودگاه در سال 2003 دو برابر شده، اما هنوز کوتاه است. علاوه بر این، در یک طرف اقیانوس و در طرف دیگر کوه های سترگ قرار دارند. اگر تصویر آن را ببینید متوجه می شوید چرا یکی از خطرناک ترین فرودگاه های جهان است.
فرودگاه بین المللی پرنسس جولیانا، سنت مارتین
فرودگاه بین المللی پرنسس جولیانا یکی از شلوغ ترین فرودگاه های حوزه کارائیب است. همچنین یکی از پیچیده ترین فرودگاه های جهان که در آن خلبانان باید قبل از فرود آمدن از چند مانع عبور کنند. آن ها باید روی یک ساحل عمومی پرواز کنند، از حصارها رد شوند، از جاده عبور کنند و سپس روی باند فرود بیایند.
باند یخ، قطب جنوب
باند یخ یکی از سه باند اصلی است که برای حمل و نقل تدارکات و محققان به ایستگاه مک موردو در قطب جنوب استفاده می شود. همان طور که تصور می کنید خطر اصلی این فرودگاه شرایط آب و هوایی آن است و طراحی و موقعیت آن زیاد بد نیست.
فرودگاه گوستاو سوم، سنت بارتلمی
این فرودگاه باند بسیار کوتاهی دارد و معمولا برای هواپیما های کوچکی مناسب است که کمتر از 20 مسافر را در خود جای می دهد. همچنین این باند در ابتدای سراشیبی واقع شده است که به ساحل می رسد. علاوه بر این، هواپیما ها باید مراقب تپه های سرراهشان باشند. همچنین هواپیما باید پرواز خود را از بالای سر مردمی شروع کند که نزدیک به فرودگاه هستند.
فرودگاه کامدو بامدا، تبت
تبت در بلندترین کوهستان جهان، هیمالیا، واقع شده؛ بنابراین یکی از مرتفع ترین فرودگاه های جهان است و در منطقه ای ساخته شده که 4267 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. خبر خوب اینکه باند 5.6 کیلومتری آن طولانی ترین باند فرودگاه جهان است. اما غلظت پایین اکسیژن در چنین ارتفاعی مشکلاتی برای تازه واردان ایجاد می کند و این تنها مشکل نیست. ارتفاع بالای فرودگاه، کارایی موتور هواپیما را کاهش می دهد و فرود را تجریه ترسناکی برای سرنشینان می کند.
فرودگاه یوانخو ئی. یروسخین، جزیره سابا
رسیدن به این جزیره کارائیبی زیبا تجربه فوق العاده و ترسناکی است. چرا؟ چون باند این فرودگاه فقط 390 متر است! که آن ها با صخره های بلند احاطه شده و نزدیک به سراشیبی تندی واقع شده است که مستقیم به اقیانوس می رسد. هواپیما های بزرگ حتی سعی هم نمی کنند که اینجا فرود بیایند.
منبع: 25list
منبع: برترین ها