بمب بیولوژیکی در فوتبال ایتالیا - مجله ویراپارس

رسول مجیدی| چهارشنبه نوزدهم فوریه 2020(سی ام بهمن ماه سال 1397) هیچ وقت از خاطر مردم شهر برگامو نمی رود. برگامو این سال ها برای طرفداران فوتبال شهری معروف است. شهری که تیمش آتالانتا نام دارد و فوتبال را تهاجمی بازی می کند. آنها سال پیش لقب بهترین تیم فصل را برای خود کردند و جیان پیرو گاسپرینی، سرمربی تیم شان هم پیروز شد جایزه نیمکت طلایی را بالاتر از مربیان سرشناس ایتالیایی بگیرد. آبی ومشکی ها فصل پیش به مقام چهارمی سری آ رسیدند و بعد از 26 سال پیروز شدند خودشان را به رقابت های اروپایی برسانند؛ آن هم بالاترین سطح از این رقابت ها: لیگ قهرمانان.

گاسپرینی و مردانش این فصل هم فوق العاده ظاهر شدند و برای اولین بار در تاریخ شان به مرحله حذفی لیگ قهرمانان رسیدند. جایی که در سی ام بهمن ماه 1398 باید به مصاف والنسیا اسپانیا می رفتند.

ورزشگاه آتزوری د ایتالیا از نظر یوفا استانداردهای لازم برای میزبانی رقابت های لیگ قهرمانان را نداشت و به همین خاطر آتالانتایی ها بازی های شان را در ورزشگاه سن سیرو میلان برگزار می کردند.

فاصله شهر کوچک برگامو که تنها 120 هزار نفر جمعیت دارد با کلان شهر میلان 60 کیلومتر است. یعنی کمتر از یک ساعت رانندگی و این برای طرفداران پرشور آتالانتا خبر خوبی بود.

حدود 40 هزار نفر از مردم شهر برگامو در روز سی ام بهمن ماه خودشان را به میلان و ورزشگاه سن سیرو رسانده بودند تا از تیم شان حمایت کنند. این یکی از آخرین بازی های فوتبال در اروپا بود که با حضور تماشاگران برگزار می شد.

هنوز خبری از ویروس کرونا در اروپا و به خصوص ایتالیا نبود. در آن شب خاص بارهای شهر برگامو هم پر شده بود از آدم ها. انگار تمام 120 هزار شهروند این شهر، در شامگاه سی ام بهمن ماه هیچ کاری جز تماشای بازی آتالانتا و والنسیا نداشتند. تیم کوچک ایتالیایی بازی رفت را 4-1 برد تا همه شاد باشند. طرفداران که اکثرا خودشان را با وسایل نقلیه عمومی به میلان رسانده بودند، در راه بازگشت هلهله می کردند و نوشیدنی می نوشیدند.

دو روز بعد، اولین خبرها از شیوع گسترده ویروس کرونا در ایتالیا مخابره شد. اولین مرگ در ایتالیا بر اثر کرونا درست روز دوم اسفند بود که رسانه ای می شد. در آن روز 17 نفر در ایتالیا مبتلا به ویروس کرونا شده بودند. 15 نفر از آنها در منطقه لومباردی قرار داشتند. همان منطقه ای که شهر برگامو هم جزیی از آن است.

پنج هفته بعد از آن روزها، ایتالیا به صورت گسترده ای درگیر ویروس کرونا شده و تعداد فوتی هایش در قاره سبز همتا ندارد. بیشترین ابتلا هم در لومباردی ست. تا روز سه شنبه ششم فروردین از حدود 89 هزار نفر در منطقه لومباردی تست کرونا گرفته شده بود و 39.6 درصد آنها مبتلا به ویروس بودند! چیزی بیشتر از یک سوم.

شرایط برگامو 120 هزار نفره هم دقیقا چیزی شبیه به همین است و حتی بدتر. ارتش ایتالیا مدت هاست در این شهر مستقر شده و قرنطینه سفت وسختی در آن اعمال می شود.

بیش از 40 روز از برگزاری بازی آتالانتا و والنسیا می گذرد و حالا مشخص شده آن بازی خاص باعث بروز یک فاجعه در شهر برگامو شده.

به گفته جیورجیو گوری، شهردار برگامو، بررسی ها نشان می دهد درصد بالایی از آن 40 هزار تماشاگر داخل ورزشگاه ویروسی شده اند. آنها در برگشت به کافه ها و خانه های شان این ویروس را به دوستان و نزدیکان شان هم داده اند و بدین ترتیب یک فاجعه رقم خورده: آن شب خاص ویروس با شدت و درصد بالایی در برگامو شیوع پیدا کرد. در آن روز ما هنوز نمی دانستیم که ویروس به ایتالیا آمده و تازه دو روز بعد متوجه شدیم. بازی برگشت آتالانتا و والنسیا دو هفته بعد در اسپانیا برگزار گشت. این بار پشت درهای بسته. اما دیگر کار از کار گذشته بود. چند روز بعد مشخص شد 35 درصد بازیکنان و کارکنان باشگاه اسپانیایی درگیر ویروس کرونا شده اند. همینطور درصد زیادی از آن دسته از طرفدارانی که در بازی رفت خود را از اسپانیا به ایتالیا رسانده بودند. از جمله یک خبرنگار که اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در شهر والنسیا بود و برای پوشش بازی به میلان سفر کرده بود.

شهردار برگامو به آن بازی لقب بمب بیولوژیکی داده؛ برگامویی که همیشه عاشقانه از تیم فوتبالش یاد می کرد حالا شاید این روزها دل خوشی از فوتبال نداشته باشد. گرچه که شهردار برگامو گفته: تشخیص غلط در بیمارستان شهر هم یکی دیگر از دلایل گسترش ویروس بود. بیماری به بیمارستان مراجعه کرد با علائم ذات الریه که پزشکان تشخیص نداند. آن بیمار کرونا داشت و نسبتا همه پرستارها، دکترها و سایر بیماران بخش را مبتلا کرد.