اندیشکده روسی، نظامی گری در شرق آسیا افزایش می یابد - مجله ویراپارس

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، در دنیای کنونی رقابت و تقابل ایالات متحده آمریکا با جمهوری خلق چین برای محدود کردن قدرت پکن، بیانگر راهبردهای آشکار واشنگتن نسبت به منطقه آسیا-پاسیفیک است. اقداماتی مانند پیگیری فرمت چهارجانبه در قاره آسیا و افزایش فعالیت های نظامی-امنیتی در دریای جنوبی چین به عنوان پارامترهای اصلی سیاست کاخ سفید در منطقه عنوان می گردد، اما ادعای جو بایدن، رئیس جمهور کنونی آمریکا این است که تمایل دارد تا ماهیت مناسبات واشنگتن-پکن را نسبت به سلف خود تغییر دهد.

اندیشکده شورای امور بین الملل فدراسیون روسیه (ریاک) مقاله ای را به قلم گلیپ تاروپچین، استاد دانشگاه نووسیبریک روسیه منتشر نموده است که در آن به آنالیز اهمیت آسیا-اقیانوسیه در سیاست خارجی آمریکا می پردازد.

تاروپچین در مقدمه این مقاله می نویسد: شرایط امروز در منطقه آسیا-اقیانوسیه به صورت مستقیم بر ثبات استراتژیک در مقیاس دنیای تأثیر می گذارد. امروزه در حوزه های مختلف رسمی، علمی و حتی در سطح عمومی، عبارت منطقه ایندو-پاسیفیک (هند و اقیانوس آرام) به طور مداوم معرفی می گردد. در رابطه با مشخص فضای دقیق منطقه و اینکه شامل چه کشورهایی می گردد همچنان اختلاف نظر وجود دارد. در هر صورت مفهوم اقیانوس آرام در مرکز توجه بیشتری برای نامگذاری این منطقه است. به طور کلی، مفهوم پاسیفیک از دوران اکتشافات عظیم جغرافیایی نشأت می گیرد و از صفت اسپانیایی (Pacifico) به معنای صلح طلب است.

افزایش هزینه های نظامی در آسیا-اقیانوسیه

ویدرباره اهمیت روزافزون اقدامات نظامی-امنیتی در منطقه، شرح می دهد: وقتی می خواهیم از موضوعات مالی در منطقه به سمت مسائل سخت امنیتی حرکت کنیم، بایستی به این نکته توجه کرد که طی سال های اخیر هزینه های دفاعی افزایش یافته و تا سال 2021 به سطح تقریباً 2 تریلیون دلار رسیده است. آسیا از مناطق پیشرو در این آمار است و بین کشورهای منطقه پکن نیز صندلی اصلی را دارد. بر اساس آمار مؤسسه سیپری (مؤسسه تحقیقات صلح استکهلم) کشورهای هند، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا نیز جزو کشورهای اصلی منطقه هستند که به افزایش هزینه های نظامی خود همچنان ادامه می دهند.

کارشناس روس در رابطه با مناسبات پکن-واشنگتن، اشاره می نماید: در مارس 2021، ایالات متحده آمریکا کوشش کرد تا با تشکیل جلسه ای در سطح وزرای امور خارجه و در شهر انکوریج آلاسکا، زبان مشترکی با چین پیدا کند. با این حال، تضادهای شدید بین دولتی، مقامات عالی رتبه را به سمت اتهامات متقابل سوق داد که این موضوع منجر به تشدید اختلافات شد.

در این مقاله آمده است: کارشناسان غربی اوضاع موجود در دریای جنوبی چین را یک نوع جنگ ترکیبی عنوان نموده اند. اختلافات مرزی بین چین و همسایگان خطر رویارویی در منطقه را افزایش می دهد. مواردی مانند قانون جدید گارد ساحلی جمهوری خلق چین که به نیروهای دریایی این کشور اجازه می دهد تا در صورت نقض حاکمیت ملی از سوی نیروهای بیگانه یا سازمان ها، کلیه اقدامات لازم برای برخورد از جمله استفاده از تسلیحات را داشته باشند. قانون تصویب شده ممکن است خطر درگیری در دریای جنوبی چین را افزایش دهد. کشورهای منطقه جنوب شرقی آسیا، نگران افزایش بالقوه سطح درگیری ها در دریای جنوبی چین هستند.

به نظر تاروپچین، بدتر شدن مناسبات ایالات متحده آمریکا و چین به عنوان یک فرایند دو طرفه اتفاق می افتد. اتهامات ضد چینی و چین هراسی در دنیا، جلوگیری از فعالیت نمایندگان علمی و تجاری، همچنین کوشش برای محدود کردن حضور فناوری های این کشور و در درجه اول فناوری نسل پنجم، از جمله اقدامات آمریکا بر علیه پکن است.

استاد دانشگاه نووسیبریک روسیه، ادامه می دهد: کشتی های جنگی آمریکا و متحدان غیرمنطقه ای آن به طور منظم در آب های منطقه حضور دارند که از جمله آنها می توان به ناوهای هواپیمابر اشاره نمود. واشنگتن درباره مسائل حقوق بشری در استان سین کیانگ، مسئله تایوان، ازادی ناوبری در دریاهای جنوبی و شرقی چین، دیپلماسی تله بدهی و محدود کردن اقدامات مربوط به تجارت خارجی، به اعمال فشار علیه پکن ادامه می دهد. بنابراین تقابل فزاینده دو کشور در کنار درگیری های مرزی در منطقه، پیامدهای ویروس کرونا و افزایش سطح نظامی گری را می توان از چالش های فوری برای امنیت در ایندو-پاسیفیک دانست.

کارشناس روس با توجه به فرمت کواد یا چهارجانبه، معتقد است: آمریکا کوشش می نماید تا روابط خود با متحدانش در منطقه را عمدتاً در قالب گفت وگوی چهارجانبه گسترش دهد. این ساختار امنیتی شامل ژاپن، کره جنوبی، هند و استرالیا است. البته برگزاری اجلاس کواد در ماه مارس امسال با وجود بعضی ارزیابی های سطح بالا از آن، نتیجه قابل توجهی نداشت و بیش از هر چیز نمادین بود. بنابراین بیانیه حاصل از این نشست بیشتر جنبه اعلامی داشت تا عملیاتی.

تاروپچین در خاتمه، تأکید می نماید: حضور واشنگتن در منطقه آسیا-اقیانوسیه غیرقابل انکار است و واشنگتن کوشش می نماید تا از راه های مختلف نقش خود را به عنوان یک بازیگر خارجی قدرتمند در این منطقه تثبیت کند. از زمان روی کار آمدن بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا، هنوز هیچ دکترین جداگانه ای در زمینه امنیت و سیاست خارجی تصویب نشده و این پرسش که آیا واشنگتن استراتژی روشن و بیان شده ای نسبت به منطقه دارد، همچنان بحث برانگیز است. عجیب تر آنکه با وجود تمایل اعلام شده دولت بایدن برای اعمال سیاست ها بر خلاف دولت قبلی، مانند تغییر در شرایط روابط دو جانبه با چین، کاخ سفید عملاً از فرایند سیاسی رایج در دولت ترامپ دور نمی گردد.